PAPIER CZERPANY

Metoda, jaką obecnie robi się papier czerpany oprócz czerpania go niewiele ma wspólnego z dawnym procesem wytwarzania papieru czerpanego. Papieru czerpanego nie robiono z innego papieru, bo nie było innego papieru. Przyjmuje się, że papier wynaleźli Chińczycy około III wieku p.n.e. (Z najnowszych badań archeologicznych wynika, że papier był znany znacznie wcześniej – znaleziono pochodzący z 8 roku p.n.e. skrawek papieru czerpanego zapisany chińskimi znakami) i był to właśnie papier czerpany. Pierwszy papier po serii eksperymentów z innymi surowcami powrastał z odpadków jedwabiu. Był on jednak bardzo drogi. Umasowienie papieru nastąpiło w 105 r. za sprawą Tsai-Luna, który wyprodukował papier z kory drzewnej i łyka. Przez długie wieki Chińczykom udawało się utrzymywać w tajemnicy technologię produkcji papieru czerpanego. Dopiero w średniowieczu zaczęto go produkować także w Europie. Wykonywano go z łyka niektórych krzewów i drzew, odpadów konopnych, słomy ryżowej, lnu, łodyg bambusa a także rozdrobnionych szmat. Papier wykonywany lnu i jedwabiu należał do najbardziej ekskluzywnych i najdroższych. Zresztą podobnie jest dzisiaj. Ręczny wyrób papieru utrzymywał się długo. Dopiero pod koniec XVIII wieku rozpoczęto próby wprowadzania maszyn papierniczych. Dziś papier czerpany robi się zazwyczaj w ramach recyklingu ze zużytego papieru (najczęściej jednak w warunkach domowych robi się go z nowego papieru toaletowego, papierowych ręczników czy ligniny).
Papier czerpany  to pierwszy znany ludzkości rodzaj papieru. Współcześnie, choć na rynku dostępne są setki rodzajów różnych papierów, chętnie właśnie po niego sięgamy i coraz częściej chcemy wykonać go sami. Możliwość eksperymentowania z różnymi dodatkami roślinnymi i z różnymi barwnikami, rodzajami papierów używanych do własnej produkcji sprawia, że każdy zrobiony papier jest niepowtarzalny. A wykonane z niego zaproszenia, kartki okolicznościowe, koperty, podziękowania, zawiadomienia, dyplomy, karty kronik rodzinnych, albumów itp. są wyjątkowo oryginale. Z papieru czerpanego można także wycinać elementy do wykona kartek, robić papierowe kwiaty i abażury, obrazki malowane akwarelami, farbami akrylowymi. Ozdobne pudełka (oklejając nim np. pudełko po butach), segregatory. Charakterystyczną cechą papieru czerpanego są brody (postrzępione brzegi). Robiąc np. kartkę nie trzeba ich wyrównywać. Jeśli papier wyszedł nam mocno postrzępiony robiąc z niego kartki można nakleić go na kontrastową w kolorze kartkę bazę.
Wykonanie papieru czerpanego w domowych warunkach jest dość czasochłonne, ale wbrew pozorom bardzo proste. Po jednym, pokazie - instrukcji może go samodzielnie zrobić siedmioletnie dziecko. Istnieje tylko jedno niebezpieczeństwo – prawie każdy, kto raz spróbował zrobić papier czerpany wciąga się w jego robienie. Satysfakcjonujące jest to, że nie ma dwóch identycznych egzemplarzy. Każdy zrobiony opisaną metodą papier, nawet ten bez elementów zdobniczych i niebarwiony, jest inny, autorski.

 Do wykona papieru czerpanego potrzebne nam będą: sito do czerpania, duża miska, duży garnek, dowolny papier, mikser/ blender/melakser, ręcznik, gąbka, wałek kuchenny, kartki papieru np. do drukarki (mogą być zadrukowane), rolka papierowych ręczników. Mogą się przydać dodatki roślinne i inne, tkaniny o różnej fakturze, stemple, farby lub barwniki, żelazko.

 Aby wykonać sito potrzebujemy:
1) Ramkę - w zależności, jakiej wielkości chcemy robić papier zbić o odpowiednich wymiarach cztery wąskie deseczki w ramkę. Można wykorzystać starą ramkę z obrazu. 2) Cześć czerpalną sita: można ją zrobić z drobnej metalowej lub plastikowej siatki sprzedawanej na metr w sklepach z artykułami budowlanymi, z drobnej plastikowej siatki, w jaką są pakowane na przykład jarzyny, z siatki florystycznej, z kawałka firanki, moskitiery. Jak mamy już część czerpalną odpowiednio przyciąć siatkę do ramki jaką dysponujemy i przybić ją do ramki gwoździami lub pineskami. Siatka musi być mocno napięta – nie może obwisać. Jeśli chcemy częściej robić papier czerpany warto zrobić sito z metalowej siatki.

Papiery: w zależności od tego, co chcemy uzyskać (kolor, grubość papieru ) można używać różnych papierów oraz ich mieszanek.
Biały papier czerpany można zrobić na przykład z ligniny, ręczników papierowych, papieru toaletowego, kartek do drukarki.
Kolorowy papier (zawsze niezależnie od intensywności koloru papieru uzyskamy odcień pastelowy) można zrobić na przykład z karbowanej bibuły (uwaga może zafarbować ręce i ręcznik), jedwabnej bibuły (też farbuje), papieru toaletowego.
Do wykonania papieru można wykorzystać papier z recyklingu na przykład gazety, zapisany papier do drukarki, wytłoczki po jajkach, kartonowe nie woskowane i nie metalizowane pudełka. Wytłoczki oraz karton trzeba dłużej moczyć niż inny papier. Robiąc papier czerpany z papierowego recyklingu typu gazety, wydruki trzeba wiedzieć, że uzyskamy nieczysty kolor (taki brunatno-szarawy) ponieważ w wodzie rozpuści się trochę farba drukarska. Można temu zaradzić dodając do pulpy farby lub barwniki..
Elementy roślinne: do pulpy w misce można dodać na przykład: małe kawałki łusek cebuli, czosnku, miętę, pokruszone płatki kwiatków lub cale płatki drobnych kwiatków (ciekawy efekt daje mniszek lekarski, bławatek, chaber, nagietek), drobne listki, igły drzew szpilkowych, tytoń, zieloną herbatę, asparagus, poszatkowaną trawę, pokuszoną słomę, pokruszone kolorowe suche liście, zioła. Na zaczerpniętą pulpę można nakładać całe elementy roślinne np. kwitnące trawy, drobne kwiaty same czy z łodygami i liśćmi, liście drzew i krzewów, gałązki asparagusa, paproci. Elementy roślinne układane na pulpę należy lekko podsuszyć np. włożyć je między dwa kawałki ręcznika papierowego a następnie włożyć je na dobę między kartki dużej książki, jak chcemy szybciej można je przeprasować żelazkiem, ale mogą stracić naturalny kolor. Nie ma sensu ich bardziej suszyć, bo i tak się zmoczą, a całkiem suche mogą się rozpaść przy kontakcie z mokrą pulpą. Położone na pulpę elementy należy lekko w nią wgnieść. Elementy roślinne można dodać także do pulpy w misce i czerpać je razem z pulpą.
Inne dodatki: do pulpy w misce można dodać też inne niż roślinne dodatki - na przykład sypki brokat, bardzo drobne kolorowe elementy z papieru (np. wycięte dziurkaczem wzrokowym), cekiny, drobne koraliki, elementy wytargane z serwetek, bawełniane nitki, pocięta drobno rafię, płatki złota, zeskrobany korek. Na wyrznięta pulpę można wysypać przyprawy, sypką kawę.
Farby i barwniki: aby uzyskać pożądany kolor papieru do pulpy można dodać farby rozpuszczalne w wodzie. farby spożywcze, farbę do barwienia tkanin na zimno, barwniki naturalne, nadmanganian potasu, gencjanę, jodynę, napar kawy, koncentrat z buraków, wywar z łupin cebuli, barwniki do pisanek, wkłady do flamastrów, kolorowe tusze itp. Dodając mocną esencje herbacianą lub kawę można uzyskać papier, który wygląda jak stary, pulpa musi by biała lub szara. Jeśli pulpa jest szara a chcemy uzyskać biały papier można dodać do niej wybielacz do tkanin. Jeśli używamy barwników najlepiej używać do pracy cienkich chirurgicznych rękawiczek. Szczególnie jest to wskazane, gdy używamy nadmanganianu potasu, gencjany i jodyny – trudno je usunąć z rąk. Nie należy się martwić, gdy kolor wyjdzie nam bardzo ciemny, po wyschnięciu papieru będzie on kilka razy jaśniejszy.

Faktura: jeśli chcemy uzyskać konkretną fakturę trzeba przygotować dwa kawałki wybranego materiału np.: juta, płótno, len, sukno, firana o grubej fakturze, koronka itp.


Robiąc papier z dziećmi możemy przy okazji nauczyć je recyklingu – dziecko powinno samo zbierać papierowe odpadki z gospodarstwa domowego nadające się do zrobienia papieru czerpanego. Młodsze dziecko też może pomóc np. segregując papier, targając go na kawałki i doradzając, jakich użyć elementów roślinnych czy barwników. 

SPOSÓB WYKONANIA

Krok 1: 
Pociąć lub podrzeć papier na drobne kawałki (jeśli używamy blendera wystarczy w paski) i zalać wrzącą wodą; ilość wody nie ma znaczenia papier powinien być cały zamoczony.
Zostawiamy na parę godzin – im papier grubszy tym dłużej powinien być moczony; papierowe ręczniki, papier toaletowy, bibułę, ligninę wystarczy moczyć około 2 godziny; grube gazety, wytłoczki po jajkach, karton itp. najlepiej zalać wieczorem i zostawić na noc. Jeśli papier wypływa ponad powierzchnię wody można położyć na górę odwrócony talerzyk.

Krok 2:
Papier odcisnąć lekko z wody i wrzucić do wysokiego garnka -papier mocno rozpryskuje się więc najlepiej użyć bardzo wysokiego dodać gorącą wodę – około szklanka papierowej pulpy na dwie szklanki wody, zmiksować na gładką masę bez grudek; na tym etapie pod koniec miksowania można dodać elementy roślinne, które mają zostać rozdrobnione np. łuski cebuli, suszone kwiaty (trzeba pamiętać o tym, że cały wyczerpany papier będzie z tymi elementami, jeśli chcemy zrobić różne kartki elementy te nałożyć dopiero na mokrą pulpę na sicie). Jeśli cały papier robimy w jednym wybranym kolorze można na tym etapie dodać barwniki/farby i zmiksować.

Krok 3:
Do dużej i głębokiej miski nalać wodę i wrzucić zmiksowaną pulpę, wody powinno być tyle, aby swobodnie można było nabierać sitem pulpę;

Krok 4:
Do wody zmieszanej z pulpą wsadzić głęboko poziomo sito, zamieszać sitem i podciągnąć go powoli do góry nad poziom wody tak, aby nabrała się na nie papierowa pulpa, obrócić sito, aby ściekła woda, ustawić sito w poziomie i bardzo lekko dociskając gąbką usunąć jeszcze trochę wody (ja najpierw kładę folie aluminiową lub koszulkę do dokumentów, a potem dopiero odciskam delikatnie wodę gąbką, chroni to przed przywieraniem papieru do gąbki i rozpadaniu się pulpy) robić to ostrożnie – nie dociskać gąbki mocno, ponieważ można wcisnąć pulpę w oczka i będzie problem z obdzieleniem zrobionego papieru od sita. Odciskanie gąbką nie jest konieczne, ale przyspiesza proces schnięcia. Wodę można odcisnąć też zamiast gąbką palcami. Na tym etapie dodaje się duże elementy roślinne czy papierowe.

Krok 5: na sito położyć dwie kartki np. do drukarki energicznym i zdecydowanym ruchem obrócić sito do góry nogami, położyć kartki z sitem na stole czy na podłodze tak aby pulpa odpadła na kartki; jeśli pulpa nie wypadła można popukać placami w ramę sita i podnieść nieco sito (tak na 3 cm od kartki) sito należy podnosić w górę pionowo; uwaga: pulpa wypadająca z ramki będącej w zbyt dużej odległości od miejsca na które ma spaść rozpadnie się.

Krok 6:
Przykryć pulpę ręcznikiem (trzeba użyć bawełnianego ręcznika a nie papierowego) i przejechać po ręczniku wałkiem do ciasta (nie rozwałkowywać –poprowadzić wałek tak, aby tylko usunąć nadmiar wody; pamiętacie pralki z wyżymaczkami? wałek to właśnie w tym przypadku taka wyżymaczka, która ma usunąć nadmiar wody); następnie zdjąć ręcznik i położyć go suchą częścią i powtórzyć czynność wyżymania; jeśli chcemy uzyskać konkretny wzór położyć pod ręcznik wybrany materiał, można materiał położyć obustronnie – jeden kawałek materiału kładąc wcześniej na kartce na którą wyrzucana jest pulpa; jeśli podczas wałkowania mokrego papieru rozlatuje się on (może się tak zdarzać przy grubej warstwie pulpy) zamiast wałkować papier, po położeniu na niego ręcznika delikatnie rękami naciskać ręcznik tak, aby woda z pulpy wpiła się w ręcznik, jak ręcznik nasiąknie wodą położyć go na papier suchą częścią i czynność powtórzyć; zdjąć ręcznik. 

Krok 7:
W zależności od wybranej metody suszenia:

• Położyć na zrobiony arkusz papieru suchy ręcznik czy kartkę na to położyć jakąś deseczkę np. kuchenną, obrócić tak, aby deska znalazła się na dole; zdjąć przemoczoną kartkę na którą została wyrzucona z sita pulpa – robić to ostrożnie zaczynając od któregoś z rogów, jeśli zrobiony papier „idzie” za odrywaną kartką delikatnie przytrzymać go palcem; jeśli w zrobionym papierze są widoczne jakieś ubytki można je wyrównać palcem, wynieść deskę do ogrodu, na balkon czy w inne jakieś ciepłe, nasłonecznione miejsce, zdjąć z deski ręcznik czy kartkę ze zrobionym arkuszem papieru i pozostawić do wysuszenia; możemy przełożyć go na folię „bąbelkową” – papier zdecydowanie szybciej wyschnie niż suszony na kartce. 

• Wałkowany/wyciskany pomiędzy dwoma kawałkami materiału można zostawić pomiędzy materiałem i całość przypiąć klamerkami i suszyć w pozycji wiszącej; tak suszyć można także między dwoma kartkami np. do drukarek.

• Zrobiony papier przenieść z kartką na której leży na deskę do prasowania na którą wcześniej położyć ręcznik; położyć na zrobionym papierze kilka płatków białego ręcznika kuchennego lub papieru do drukarki, prasować żelazkiem, w razie potrzeby zmieniać kawałki ręcznika/papieru; obrócić i powtórzyć czynność prasowania z drugiej strony – wcześniej trzeba zdjąć kartkę, na której została wyrzucona z sita pulpa. Uwaga: jeśli w papierze mamy elementy roślinne pod wpływem ciepła z żelazka a) mogą one stracić lub zmienić swój kolor b) istnieje duże prawdopodobieństwo, że element roślinny zafarbuje papier wokół (zwłaszcza dzieje się tak przy płatkach kwiatów, stało mi się też tak przy łupinach cebuli); Jeśli decydujemy się prasować papier nie trzeba go prasować do całkowitej suchości (żeby całkiem wysuszy papier żelazkiem potrzeba poświęcić na prasowanie około 1- 2 godzin), szkoda na to czasu a wilgotny sam szybko wyschnie. Jeśli podsuszymy papier żelazkiem schnie on przy dużej wilgotności powietrza dobę, w cieple 6 – 10 godzin. Żelazkiem prasuję papier bez żadnych dodatków i faktury.

• Jeśli chcemy uzyskać wyraźną, głęboką fakturę trzeba przygotować dwie cienkie deski większe niż zrobiony arkusz papieru i dwa kawałki materiału z fakturą; na zrobiony papier położyć materiał a następnie deskę obrócić taka aby na górze znalazła się kartka na który zastała wyrzucona z sita pulpa, zdjąć ostrożnie kartkę zaczynając od jednego z rogów; położyć na zrobiony papier drugi kawałek materiału i drugą deskę, całość wsadzić do imadła i zostawić na dwa – trzy dni do wyschnięcia. 

Bez obaw na papierze czerpanym można pisać długopisem, złotolem, farbą konturówką, niektórymi farbami do szkła i robić wydruk na drukarce laserowej. Można także tuszem – najpierw jednak zrobić próbę. Często pada pytanie jak zrobić papier czerpany, aby można było na nim malować, pisać piórem, drukować drukarką atramentową. Padają różne mniej lub bardziej wiarygodne odpowiedzi, ale nie znalazłam tych najprostszych i dających oczekiwany efekt. Kiedyś do wyrobu papieru, aby zmniejszyć jego higroskopijność dodawano klej zwierzęcy. Obecnie też można go kupić i zmieszać z pulpą. Jednak moim zdaniem w domowej produkcji papieru najprostszym sposobem jest kupienie matowego, lub jak ktoś woli błyszczącego, werniksu damarowego (cena od 8 zł za 150 ml) stosowanego do zabezpieczania warstwy malarskiej, przelanie go do spryskiwacza i spryskanie (napylenie) nim gotowego arkusza papieru. Można w tym celu użyć także fiksatywę w sprayu (cena od 8 zł za 100 ml) stosowaną w malarstwie do zabezpieczania prac malarskich i rysunkowych narażonych na obsypywanie i rozmazywanie warstwy malarskiej przy zastosowaniu takich technik jak np. pastel czy węgiel.

W wielu przepisach na papier czerpany zaleca się dodanie krochmalu ze skrobi ziemniaczanej podczas miksowania papieru. Nie polecam – zrobiony papier może stać się galaretowaty i rozpadać się podczas wałkowania oraz są problemy z wysuszeniem go. Jeśli mamy obawy, że papier nie zespoli się można dodać do pulpy podczas miksowania trochę kleju do tapet, kleju wikolu, kleju ryżowego (krochmal ryżowy), żelatyny, kleju magic. Dodanie do pulpy kleju zwiększy przyczepność dodatków.
Można zrobić większy papier niż wielkości sita, którym dysponujemy: rozłożyć duży arkusz papieru (jeśli format papieru czerpanego ma być bardzo duży i będziemy przenosili go w inne miejsce do schnięcia położyć pod papier jakąś deskę czy płytę); nabrać pulpę na sito, odsączyć nadmiar wody i wyłożyć pulpę tak jak opisałam powyżej na rozłożony papier; czynność powtórzyć nakładając drugą warstwę pulpy na rozłożony papier tak aby zachodziła ona jakieś 1,5 - 2 cm na poprzednią warstwę; postępować tak aż do uzyskania zaplanowanego rozmiaru; wyżymając pulpę zwrócić szczególną uwagę na miejsca zachodzenia pulpy na siebie – rozwałkować tak aby zrównały się wysokością z resztą, pulpy; zostawić do wysuszenia.

 Nabierając wprawy można papier zrobić trochę inaczej: przygotować jak wyżej napisałam pulpę, wrzucić ją do wody położyć kartkę np. do drukarki, nabierać pulpę zwykłym sitkiem, placem odcisnąć wodę wyłożyć pulpę na kartkę, czynność powtarzać tyle razy, aby na papierze znalazła się odpowiedzenia jej ilość do zrobienia kartki o wymiarach, jakie są nam potrzebne, rozprowadzić na kartce palcami równomiernie pulpę, jak wyjdą ubytki zakleić je pulpą, położyć na rozprowadzonej pulpie ręcznik lub materiał i ręcznik, wałkiem do ciasta lub ręką odcisną wodę, zdjąć ręcznik przykrywający pulpę i zostawić do wyschnięcia lub prasować tak jak napisałam powyżej. Metoda ta jest bardzo czasochłonna i wymaga dużej precyzji, ale można w ten sposób zrobić większe kartki niż umożliwia nam to sito, którym dysponujemy; kartki w różnych kształtach układając pulpę we wcześniej przygotowanych szablonach; kartki z ułożoną palcami nieregularną grubą fakturą - papieru z tak zrobioną fakturą nie prasować.
Aby zrobić papier w różnych kształtach zrobić szablon: w kartonie o grubości 0, 5 mm (jeśli nie mamy można skleić kilka cieńszych) wyciąć wzór, nabrać pulpę na sito, odcisnąć wodę i obrócić sito na karton tak aby część pulpy wpadała do wyciętego wzoru, usunąć niepotrzebną pulpę, zdjąć szablon, położyć ręcznik i odcisnąć wodę
Papier w różnych kształtach można zrobić też inaczej: wyłożyć pulpę sitem na kartkę, odcisnąć wodę, wbić w pulpę foremkę (do ciasta, do piasku), usunąć pulpę wokół foremki, ostrożnie pionowo do góry zdjąć foremkę.
Można zrobić papier ażurowy: z grubej tektury, co najmniej 0,5 cm wyciąć wzór ażuru (np. owal, koło, prostokąt, serce, choinkę); wycięty element położyć na sito, zanurzyć w pulpie sito cały czas dociskając palcem do sita lezący na nim element, zaczerpnąć pulpę, odsączyć wodę, zdjąć wycięty element, wyciąć karton o wymiarach równych wymiarowi części czerpalnej sita, nałożyć na leżąca na sicie pulpę, obrócić sito „do góry nogami” i zdjąć go z kartonu. Zamiast wycinanych z kartonu elementów można zastosować elementy ze sklejki.
Kolorowy papier czerpany można zrobić bez dodawania barwników: używając do zrobienia kolorowego papieru toaletowego lub bibuły krepy – uwaga krepa silnie barwi i może być problem umyciem rąk, lepiej włożyć do pracy cienkie chirurgiczne rękawiczki.

 Na pulpę leżącą na sicie można nasypać np. kawę rozpuszczalną, barszcz czerwony instant, szafran, nadmanganian potasu w proszku Można zastosować je razem. W zależności od sposobu nasypania ich na pulpę można osiągnąć różne efekty. Nie należy robić tego na sicie trzymanym nad miską z pulpą, ponieważ można przez przypadek zafarbować pulpę w misce.
Na wyrżniętą pulpę można rozlać np. farby rozpuszczalne w wodzie, mocny napar kawy/herbaty, koncentrat barszczu czerwonego/sok z buraków, gencjanę itp. – efekt rozmyte plamy na papierze. Pulpę należy po tym zabiegu ponownie wyrżnąć pulpę.
Jeśli chcemy zrobić papier częściowo barwiony, zrobić papier i wysuszyć go po wysuszeniu nanieść za pomocą gąbki do tapowania, kawałka gąbki czy zbitej w kulkę waty farbę (rozpuszczalną w wodzie) lub barwnik - Trzeba to robić zdecydowanie – nie można poprawiać raz pomalowanego miejsca bo papier się rozpadnie. Zostawić do ponownego wyschnięcia. W ten sposób można zrobić też papier wielokolorowy np. tęczowy.
Aby zafarbować papier w wybrane wzorki: wyciąć z bibuły (jedwabna lub krepa) dany wzorek czy wzorki, na wyrżniętą pulpę nałożyć wycięte elementy i lekko docisnąć do papieru, zostawić do wyschnięcia, po wyschnięciu zdjąć bibułowe elementy – bibuła nie scali się z papierem
i swobodnie można ją zdjąć. Wzorki są lekko rozmyte, ale dobrze widoczne.

 Papier czerpany można zafarbować jedną z metod japońkiej techniki farbowania tkanin (shibori): złożyć kilkukrotnie kartkę, każdy róg zamoczyć w farbie/barwniku, zaczekać chwilkę aż papier „wpije” farbę/barwnik.
Na pulpę osuszoną ręcznikiem można nasypać różne przyprawy (np. pieprz, paprykę, cynamon, curry).
Na pulpę nabraną na sito można także nałożyć a następnie lekko w nią wklepać elementy wycięte – wyszarpane z serwetek/papieru do decoupage. Używając elementów z papierowych serwetek lub papieru do decoupage można od razu przygotować papier czerpany jako kartkę okolicznościową; obrazek. O robieniu „czerpanych” kartek i obrazków napisze w innym wątku.
W papier czerpany można wtopić także np. zdjęcie. Jak to zrobić napisze w wątku o „czerpanych” kartkach.

 Na pulpę nabraną na sito można także nałożyć a następnie lekko w nią wklepać całe elementy roślinne np. kwitnące trawy, liście, kwiaty. Elementy roślinne powinny być lekko przesuszone i sprasowane – można je włożyć na dobę miedzy kartki grubej książki. Po położeniu elementów na pulpę lekko palcami je wgnieść w pulpę.
Do pulpy w misce można dodać drobne elementy roślinne, np. płatki stokrotek, mniszka lekarskie, pocięte płatki większych kwiatów, traw, liści, igieł, łupin cebuli, czosnku.
Niektóre elementy roślinne mogą zafarbować papier (trzeba zrobić próbę), aby temu zaradzić można wrzucić je do wody, zagotować i gotować jakieś 15 minut. Dodać do pulpy w misce z wodą, w której się gotowały. Różne rośliny gotować osobno.
Można na papierze zrobić znak wodny tzw. filigran (filum  drut granum  ziarenko): z drutu nierdzewnego zrobić np. serduszko czy inicjał imienia; znak doczepić ściśle do sita (miejsce dowolne, sito musi mieć siatkę metalową), drutem nierdzewnym, podczas nabierania pulpy w tym miejscu nabierze się mniejsza warstwa pulpy i po wysuszeniu papieru znak będzie widoczny przy patrzeniu pod światło na papier. Tak robiono pierwsze znaki wodne.

 Papier czerpany można zrobić z elementami zatopionymi między warstwami
papieru (elementy widoczne są tylko pod światło) – napiszę jak to zrobić pisząc o domowej produkcji abażurów.
Na podsuszonym papierze żelazkiem (lekko podsuszanym – takie 2 przejechania żelazkiem) można zrobić fakturę np. paznokciem, końcówką nożyczek; nienaostrzoną końcówką ołówka, jakimś wypukłym drobiazgiem, stemplem (jak zrobić różnego rodzaju stemple napisałam w wątku „bożonarodzeniowe stemple). Można zrobić sobie własną papeterię: wykonać stempel np. z inicjałami.
Nie opłaca się robić jednego arkusza papieru i lepiej za „jednym bałaganem” zrobić więcej. Jeśli chcemy zrobić rożne kartki najpierw zrobić papier biały czy jednokolorowy, potem do pulpy dodać dodatki roślinne lub/i barwniki.
Jeśli robimy papier sitem o formacie zbliżonym, do A4 aby swobodnie nabierać sitem pulpę zamiast miski użyć wanny.
 Spotkałam się w sieci z proponowaniem używania do czerpania papieru sita do mąki. Można go używać, ale: a) jest ono okrągłe, więc trzeba po wyschnięciu przycinać powstały papier, no chyba, że chcemy okrągły; b) jest ono dość wysokie – pulpa wyrzucana z takiego sita na kartkę rozpadnie się gdyż upada z dość dużej wysokości – aby użyć sita do mąki trzeba je ściąć aby miało wysokość około 3 cm.
Z mokrym i wilgotnym papierem postępować bardzo ostrożnie, bo może się rozpaść. Suchy papier jest wytrzymały. Jeśli mokry papier się nam rozpadnie można ponownie wrzucić go do wody i czerpać. Uwaga pulpa zebrana na sicie nie może być jednak zbyt cienka – nie będzie chciała oddzielić się od sita, a jeśli uda nam się ją odzieli wypadając z sita na kartkę rozpadnie się na kilka części.
Grubość papieru zależy od proporcji papierowa pulpa - woda. Im więcej wody tym papier jest cieńszy.
Jeśli miksujemy pulpę najlepiej przebić końcówki miksera ich „patykową” stroną przez kawałek folii większy od obwodu garnka i wsadzić końcówki do miksera – miksowana pulpa bardzo pryska i potem wszystko, wokół jest w pulpie.
Jeśli do produkcji papieru czerpanego używamy zadrukowane kartki czy gazety można je po pocięciu zagotować i zebrać pianę z góry – gotowy papier będzie mniej „brudny”.
Jeśli wyrzucamy pulpę na zadrukowane kartki wydruk kłaść do stołu/podłogi. Uwaga wydruk nie może być pociągnięty markerem do podkreślania: nie myśląc o tym wyrzuciłam pulpę na taki papier, po wypchnięciu papier w niektórych miejscach miał zażółcenia. To samo dotyczy się prasowania papieru przez kartki.

Jeśli suszymy zrobiony papier prasując go przez zadrukowane kartkę na papier kłaść kartkę stroną bez wydruku, na tę kartkę nałożyć kolejną kartkę ale wydrukiem do dołu tak aby prasować po nie zadrukowanej stronie – prasowanie po druku uniemożliwia płynny ruch żelazka (tak jakby coś je hamowało i brudzi go.
Papier do suszenia zostawiać na jednym kawałku tkaniny czy na jednym kawałku papieru, to nic, że będzie on mokry. Jeśli położymy pod spód więcej materiału czy kartek wszystkie będą wilgotne i papier na takiej stercie będzie dużej schnął. Jedynie, co możemy zrobić to jak papier już trochę podeschnie ostrożnie przełożyć go na sucha kartkę czy kawałek materiału. Moim zadaniem, jeśli częściej robimy papier czerpany zaopatrzyć się w folię bąbelkową i na niej suszyć papier.
Można skropić leżącą na sicie pulpę kilkoma kroplami olejku
aromotreapeutycznego – uzyskamy papier zapachowy.
Jeśli wyschnięty papier trochę jest wygięty można przeprasować go żelazkiem – na papier przed prasowaniem położyć papierowy biały ręcznik. Można też kartki włożyć do dużej książki i położyć na książkę kilka innych książek lub jakiś ciężki przedmiot czy przedmioty.
Na papierze czerpanym można haftować.
Jeśli zostanie nam pulpa można ją odcisnąć, wsadzić do zakręcanego słoika i przechowywać ją kilka dni w lodówce. Można zużyć ją do zrobienia papieru czerpanego lub masy papierowej.

http://www.tg.net.pl/temat/cat/wlasnorecznie/50/papier-czerpany